Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

Τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ού αιώνα αποτελεί η Γενοκτονία των Ποντίων, Ημέρα Μνήμης για την οποία είναι η σημερινή- 19 Μαΐου.

Υπενθυμίζεται ότι η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναγνωρίστηκε από το ελληνικό κράτος το 1994, κατόπιν εισήγησης του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου. Η 19η Μαΐου ψηφίστηκε ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο. Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 213.000-368.000 Ελλήνων. Οι περισσότεροι επιζώντες διέφυγαν στην Ελλάδα και τη Ρωσία.


Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του PontosNews, η γενοκτονία έχει αναγνωριστεί ως τέτοια διεθνώς από τις εξής χώρες/ πολιτείες:

Μάιος 2002 - Δεκέμβριος 2014
Δέκα πολιτείες των ΗΠΑ έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου:
19 Μαΐου 2002, Νέα Υόρκη
2 Σεπτεμβρίου 2002, Νιου Τζέρσεϊ
8 Δεκεμβρίου 2002, Κολούμπια
10 Ιανουαρίου 2003, Νότια Καρολίνα
3 Φεβρουαρίου 2003, Γεωργία
12 Δεκεμβρίου 2003, Πενσυλβάνια
20 Απριλίου 2005, Φλόριντα (φωτ.: έγγραφο δεξιά)
11 Μαΐου 2005, Κλίβελαντ
2008, Ρόουντ Άιλαντ
2014, Ιντιάνα

19 Μαΐου 1994
Η Κυπριακή Βουλή καθιέρωσε την 19 Μαΐου ως ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Στις 2 Απριλίου 2015 ψηφίστηκε και ο σχετικός νόμος με τον οποίο ποινικοποιείται η άρνηση της Γενοκτονίας.

24 Φεβρουαρίου 1994
Με ομόφωνη απόφαση η ολομέλεια της Ελληνικής Βουλής όρισε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

15 Δεκεμβρίου 2007
Η Διεθνής Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας (IAGS, International Association of Genocide Scholars) αναγνώρισε την γενοκτονία.

30 Απριλίου 2009
Η τοπική βουλή της Νότιας Αυστραλίας αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

11 Μαρτίου 2010
Το σουηδικό Κοινοβούλιο αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και των χριστιανικών μειονοτήτων των Ασσύριων, των Σύριων και των Χαλδαίων.

1 και 12 Μαΐου 2013
Η Γερουσία της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας, Αρμενίων και Ασσυρίων κατά την περίοδο 1915-1922. Στις 12 Μαΐου 2013 η Βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας –με πρόταση του πρωθυπουργού της πολιτείας, Μπάρι Οφάρελ– αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

24 Μαρτίου 2015
Εγκρίθηκε στην Ολομέλεια της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Αρμενίας το νομοσχέδιο «Για την καταδίκη της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Ασσυρίων από τους Οθωμανούς Τούρκους μεταξύ 1915-1923».

11 Μαΐου 2015
Το δημοτικό συμβούλιο της αυστραλιανής πόλης Γουίλομπι, βόρεια του Σίδνεϊ, έκανε ομόφωνα δεκτό το ψήφισμα αναγνώρισης της Γενοκτονίας Αρμενίων, Ποντίων, Μικρασιατών και Ασσυρίων από τους Οθωμανούς Τούρκους την περίοδο 1915-1923.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – Ένα έγκλημα που περιμένει τη δικαίωσή του

Το σχέδιο
Χαράζει η ανατολή του 20ού αιώνα και οι λαοί της Βαλκανικής οραματίζονται ένα ελπιδοφόρο μέλλον χωρίς τον Οθωμανό δυνάστη πάνω από τις κεφαλές τους.

Την ίδια περίοδο, οι Νεότουρκοι αρχίζουν να σχεδιάζουν ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έμελλε να καταγραφεί στην ιστορία ως η πρώτη γενοκτονία της σύγχρονης ανθρωπότητας. Βλέποντας ότι είναι προ των θυρών η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποφασίζουν τη δημιουργία μιας νέας Τουρκίας στα εδάφη της Ανατολής, «αποκαθαρμένης» από τους χριστιανικούς και τους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Οι λεπτομέρειες αυτού του αποτρόπαιου σχεδίου, που σημειώνεται ότι σχεδιάστηκε εν ψυχρώ και όχι κατά τη διάρκεια πολεμικών γεγονότων, συζητείται στα μυστικά συνέδρια των Νεοτούρκων που διεξάγονται στη Θεσσαλονίκη το 1908, 1909, 1910 και 1911, και προβλέπει τηναπομάκρυνση όλων των χριστιανικών πληθυσμών, ήτοι Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων από τα εδάφη της Μικράς Ασίας ακόμα και με τη χρήση βίας, για να δημιουργηθεί εκεί το νέο τουρκικό κράτος, το οποίο θα κατοικείται αποκλειστικά από Τούρκους και μουσουλμάνους.
Τελικώς οι διεργασίες και οι σχεδιασμοί ολοκληρώνονται και οι Νεότουρκοι, στο τελευταίο συνέδριό τους, του 1911, λαμβάνουν την εξής απόφαση:
Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική θρησκεία και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται. […] Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πλήρης οθωμανοποίηση όλων των υπηκόων της Τουρκίας. Και είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένοπλη βία […]. Το δικαίωμα των άλλων εθνοτήτων να έχουν δικές τους οργανώσεις θα πρέπει να αποκλειστεί. Κάθε μορφή αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης θα θεωρείται προδοσία προς την τουρκική αυτοκρατορία.

Μετά την τελική απόφαση του συνεδρίου του 1911, αρχίζουν οι συσκέψεις και οι προετοιμασίες σε επιτελικό και πρακτικό επίπεδο. Σε μυστική σύσκεψη των Νεοτούρκων, υπό την προεδρία του Ταλαάτ Πασά (φωτ. δεξιά), είς εκ των συμμετεχόντων, ο δρ Σακίρ Μπεχαεντίν, αναφέρει τα εξής:
Τα έθνη που απέμειναν από παλιά στην Αυτοκρατορία μας, μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα που πρέπει να ξεριζωθούν. Να ξεκαθαρίσουμε τη γη μας. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της επανάστασής μας.
Στην ίδια σύσκεψη ένας άλλος συμμετέχων, ο δρ Ναζίμ, λέει:
Θέλω να επιζήσει ο Τούρκος. Και θέλω να ζήσει μόνο σ αυτά τα εδάφη και να είναι ανεξάρτητος. Εκτός των Τούρκων, όλα τα άλλα στοιχεία να εξοντωθούν, άσχετα σε ποια θρησκεία ή πίστη ανήκουν. Αυτή η χώρα πρέπει να καθαρίσει από τα ξένα στοιχεία. Οι Τούρκοι πρέπει να κάνουν την εκκαθάριση.
Η εφαρμογή του σχεδίου
Το σχέδιο αρχίζει να τίθεται σε εφαρμογή στα τέλη του 1913 και το 1914, με τον Μεγάλο Διωγμό, οπότε, παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου –υποτίθεται για «λόγους ασφαλείας»–, υπό την καθοδήγηση των συμμάχων Γερμανών, εκτοπίζονται και χάνουν τη ζωή τους πολλές δεκάδες χιλιάδες Έλληνες της Θράκης και των παραλίων.


Η εκκένωση της Θράκης

Ενώ είναι σε εξέλιξη η γενοκτονία των Ελλήνων, στις 24 Απριλίου του 1915 αρχίζει η γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων και 700.000 Ασσυρίων. Οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι, δυο ιστορικοί και αυτόχθονες λαοί της Ανατολής, ελλείψει δικού τους εθνικού κράτους και ισχυρών διεθνών συμμάχων, οδηγούνται ανυπεράσπιστοι στο θάνατο από έναν λαό που είναι εισβολέας. Οι θανατηφόροι εκτοπισμοί και οι σφαγές ολοκληρώνονται μέσα στην ίδια χρονιά, για να τελεστεί έτσι η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα.

Εν τω μεταξύ η γενοκτονία των Ελλήνων συνεχίζεται χωρίς διακοπή. Εκτός από τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς, εφαρμόζεται η αναγκαστική στράτευση των Ελλήνων, οι οποίοι αντί να υπηρετούν σε κανονικές μονάδες, τοποθετούνται στα περίφημα «αμελέ ταμπουρού» (τάγματα εργασίας), τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μονάδες θανάτου. Εκεί, στα κάτεργα του Ερζερούμ, του Άσκαλε, του Χαρπούτ και του Ερζινγικάν, χάνει τη ζωή του η αφρόκρεμα του ανδρικού πληθυσμού των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής.


Αμελέ ταμπουρού

Ειδικά στην περιοχή του Πόντου αναπτύσσεται το αντάρτικο, από φυγόστρατους, οι οποίοι βγήκαν στα βουνά αφού είτε δραπέτευσαν από τα κάτεργα των ταγμάτων εργασίας είτε αρνήθηκαν να οδηγηθούν σ’ αυτά. Την ίδια περίοδο, το βαθύ κράτος των Νεοτούρκων αναπτύσσει παρακρατικές και παραστρατιωτικές ομάδες και ομάδες έμμισθων «ατάκτων», οι οποίοι επιτίθενται και λεηλατούν και καταστρέφουν ελληνικά χωριά του Πόντου στις περιοχές της Τραπεζούντας, της Αργυρούπολης, της Νικόπολης, της Κερασούντας, των Κοτυώρων (Ορντού), της Έρπαας, της Αμάσειας, της Αμισού και της Παύρας.

Τη δράση των παρακρατικών και των παραστρατιωτικών ομάδων και των «ατάκτων» ενισχύει με χρήμα, όπλα και πυρομαχικά, και νομιμοποιεί ο Μουσταφά Κεμάλ, μετά την αποβίβασή του στη μαρτυρική Αμισό, τις 19 Μαΐου 1919. Λίγες μέρες μετά συναντάται με τον αρχισφαγέα Τοπάλ Οσμάν και αφού ενημερώνεται για την κατάσταση στην περιοχή, του δίνει υλική και πολιτική στήριξη καθώς και νομιμοποίηση να ολοκληρώσει το έργο του.

Δύο χρόνια μετά, και αφού έχει οδηγηθεί στη σφαγή μεγάλο μέρος των Ελλήνων του μαρτυρικού Πόντου, με εντολή του Κεμάλ συστήνονται τα περιβόητα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας (İstiklâl Mahkemeleri), στα οποία δικάζονται με συνοπτικές διαδικασίες και οδηγούνται στην αγχόνη οι πιο σημαντικοί Έλληνες, η πνευματική και οικονομική ηγεσία των πόλεων και των κοινοτήτων του Πόντου.


Εικόνα από τα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας

Το έγκλημα συνεχίζεται και τα επόμενα χρόνια, και ολοκληρώνεται μέχρι το 1923 και την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Ο απολογισμός είναι τραγικός. Ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του σχεδίου γενοκτονίας των Ελληνικών πληθυσμών της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, έχουν χάσει τη ζωή τους 353.000 Έλληνες του Πόντου και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες της Θράκης και της Μικράς Ασίας.

Μερικές από τις μαρτυρίες ξένων διπλωματών

Τα γεγονότα των σφαγών και του εξανδραποδισμού των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, παρά την κάλυψη που έδιναν στην σύμμαχο Τουρκία, απαθανατίζονται σε επίσημες αναφορές διπλωματών που υπηρετούσαν σε διπλωματικές Αρχές της περιοχής.

Σε έγγραφο του Αυστριακού υπουργού Εξωτερικών για τους διωγμούς των Ελλήνων, που απευθύνεται προς τον ομόλογό του στο Βερολίνο, αναφέρονται τα εξής:

Η πολιτική των Τούρκων είναι μέσω μιας γενικευμένης καταδίωξης του ελληνικού στοιχείου, να εξοντώσει τους Έλληνες ως εχθρούς του κράτους, όπως πριν τους Αρμένιους. Οι Τούρκοι εφαρμόζουν τακτική εκτόπισης των πληθυσμών, δίχως διάκριση και δυνατότητα επιβίωσης, απ’ τις ακτές στο εσωτερικό της χώρας, ώστε οι εκτοπιζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στην αθλιότητα και το θάνατο από πείνα.

Τα εγκαταλειπόμενα σπίτια των εξοριζομένων λεηλατούνται από τα τουρκικά τάγματα τιμωρίας ή καίονται και καταστρέφονται.

Και όλα τα άλλα μέτρα τα οποία εις τους διωγμούς των Αρμενίων ευρίσκοντο εις ημερησίαν διάταξιν, επαναλαμβάνονται τώρα εναντίον των Ελλήνων.

Από την πλευρά του ο μαρκήσιος Παλαβιτσίνι (φωτ. αριστερά), σε αναφορά του τον Ιανουάριο του 1918 γράφει τα εξής:

Είναι σαφές ότι οι εκτοπισμοί του ελληνικού στοιχείου δεν υπαγορεύονται ουδαμώς από στρατιωτικούς λόγους και επιδιώκουν κακώς εννοουμένως πολιτικούς σκοπούς.

Την ίδια περίοδο ο Αυστριακός πρόξενος της μαρτυρικής Αμισού, Κβιατόφσκι, αναφέρει στους προϊσταμένους του τα εξής:

Όπως επανειλημμένως ετόνισα, θεωρώ τον εκτοπισμόν των Ελλήνων της ποντιακής παραλίας εν τω πλαισίω της εκτελέσεως του προγράμματος των Νεοτούρκων, το οποίον επιδιώκει την εξασθένησιν του χριστιανικού στοιχείου ως μίαν καταστροφήν μεγίστης απηχήσεως, ήτις θα έχη εις την Ευρώπην ζωηρότερον αντίκτυπον από τας αγριότητας εναντίον των Αρμενίων.

Το 1921 ο Βρετανός αρμοστής της Κωνσταντινούπολης ενημερώνει εγγράφως τον υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας:

Οι Τούρκοι φαίνεται ότι δρουν βάσει προμελετημένου σχεδίου για την εξόντωση των μειονοτήτων […]. Όλοι οι άνδρες ηλικίας άνω των 15 ετών της περιφερείας Τραπεζούντος και της ενδοχώρας εκτοπίστηκαν στα τάγματα εργασίας του Ερζερούμ, Καρς και Σαρήκαμις.

Αναφορά στα περιβόητα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας της Αμάσειας

Βρισκόμαστε στο 1921. Το νεόκοπο κεμαλικό καθεστώς, για να ολοκληρώσει το έγκλημα, σχεδιάζει την εξολόθρευση της οικονομικής, πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας του Ελληνισμού του Πόντου.

Στο πλαίσιο του σχεδιασμού αυτού ιδρύει τα περιβόητα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας, στα οποία οδηγούνται όλα τα ηγετικά στελέχη των Ελλήνων του Πόντου. Έτσι η Αμάσεια από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1921 γίνεται τόπος εγκλεισμού και θανάτου.



Για πέντε μήνες το φρενοκομείο της πόλης μετατρέπεται σε φυλακή. Πολλοί από τους συλληφθέντες πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού.

Όπως μας πληροφορεί ο εκ Πόντου διανοούμενος και συγγραφέας Γεώργιος Κανδηλάπτης:

Το δικαστήριο στήνεται με πρόφαση την καταδίωξη των δημιουργών του Ποντιακού ζητήματος, αλλά ουσιαστικά με σκοπό την καταστροφή του άνθους των ομογενών του Πόντου, δηλαδή των εμπόρων, δικηγόρων, γιατρών, φαρμακοποιών, δασκάλων, ιερέων, δημοσιογράφων.

Ορισμένοι από τους μελλοθανάτους μάς έχουν αφήσει βαριά παρακαταθήκη τις επιστολές που έστειλαν σε οικεία τους πρόσωπα, ανάχωμα στη λήθη!


α) Επιστολή του Ματθαίου Κωφίδη προς τη σύζυγό του, β) Επιστολή του Τραπεζούντιου Αλέξανδρου Ακριτίδη

Διαβάστε επίσης τις συγκλονιστικές επιστολές που άφησαν ο Αντώνιος Τζινόγλου και ο Γεώργιος Κακουλίδης.

Επίλογος

Η αναφορά αυτή ήταν αφιερωμένη στα θύματα της Γενοκτονίας που διέπραξαν οι Τούρκοι από το 1914 μέχρι το 1923 εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των λοιπών μη μουσουλμανικών πληθυσμών της Ανατολής.

Επικεντρώθηκε στη Γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου και στην περίπτωση των μελλοθανάτων που απέστειλαν επιστολές στους οικείους τους, λίγες ημέρες πριν οδηγηθούν στην αγχόνη, μετά από μια δίκη παρωδία στα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας της μαρτυρικής Αμάσειας, το 1921.

Οι αναφορές αυτές και οι εκδηλώσεις μνήμης που γίνονται για τη Γενοκτονία δεν στοχεύουν στην αναμόχλευση και τη διαιώνιση του μίσους.

Είναι πράξεις ανάχωμα σε πολιτικές που οδηγούν σε νέες γενοκτονίες.

Είναι πράξεις δικαίωσης των αδικοχαμένων νεκρών και λύτρωσης των λαών της περιοχής.

Είναι πράξεις ευθύνης για τις γενιές που θα έρθουν.


Ταχυδρομικό δελτάριο των Νεότουρκων στα ελληνικά

Της Αγίας Βαρβάρας…το ανάγνωσμα…

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Βρε τι έπαθε η Αγία Βαρβάρα! Είπαν να την φέρουν στην Ελλάδα, έπειτα από χίλια χρόνια, και τι δεν άκουσε! Ούτε λίγο, ούτε πολύ, θα της φορτώσουν στο τέλος και τα μνημόνια, τις αυτοκτονίες, τους άνεργους και τα παιδιά που πεινάνε! Θα πάει λένε η Αγία Βαρβάρα στον Άγιο Σάββα και δώστου η μιζέρια και η γκρίνια, η δηκτική ειρωνεία και η απαξίωση! Και που θέλατε, βρε σείς, να πάνε την Αγία, αν όχι στον Άγιο;; Μήπως, να μην την πάνε στο νοσοκομείο, αλλά στο κλάμπ Μεντιτερανέ της Μυκόνου, ή στη Στοά της Αχαρνών, όπου τρυπώνουν οι φωτισμένες «διάνοιες» και οι «μεγαλοφυΐες» που μας κυβερνούν στην έρμη πολιτική ζωή μας;;

Ουδείς, βέβαια, αναρωτήθηκε από τους εξυπνακιστές, γιατί ένα τέτοιο νοσοκομείο καρκινοπαθών, το ονόμασαν «Άγιο Σάββα»! Όχι βέβαια, λες και είναι το μόνο νοσοκομείο που έχει όνομα Αγίου! Αυτό που μένει τώρα, είναι να κινηθούν και οι γιατροί συνδικαλιστικά εναντίον της για μεταφυσικό αθέμιτο ανταγωνισμό, στην περίπτωση που θεραπευτεί κάποιος και δεν αποδοθεί σε αυτούς η θεραπεία του, αλλά στην Αγία(!). Όταν στέκει κανείς γερά στα δύο του πόδια και έχει την υγειά του, όλος ο κόσμος είναι μπροστά του. Τον κρατάει στα χέρια του (έτσι νομίζει). Τον κρίνει και τον επικρίνει! Τότε, μπορεί και εξυπνάδες να πετάει και θεωρίες και ειρωνείες και πορδοσοφίσματα για να περνιέται πολύς και βαρύς στο πόπολο, αυτός ο «αριστοκράτης» του πνεύματος! Είπαμε, τα άλλα, τα «χαζά» και ταπεινά, τα θεοτικά, είναι για τον «αχρείο» και απαίδευτο λαό, όχι για τα τζιμάνια και τις «διάνοιες» του διαφωτισμού, του ορθολογισμού και της «αριστερής» αυτοχρησμένης αυθεντίας, ή κατά περίσταση και μιας υποκριτικής και θεομπαίχτρας δεξιάς!! Απ΄ όλα έχει ο μπαχτσές!!

Όταν, όμως, θα βρεθεί ανάμεσα στον ορό και στον καθετήρα, στα σωληνάκια και στον αναπνευστήρα, απέναντι σε έναν γιατρό, που έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά για την περίπτωση του, του φεύγει η όρεξη για εξυπνάδες και για τις υπεράνω του πόπολου φιλοσοφίες! Και με ποια αφορμή τα λένε αυτά; Για τη μεταφορά των λειψάνων της Αγίας, στους πλέον απέλπιδες των ανθρώπων, που δεν έχουν που να στραφούν για βοήθεια και από πού δύναμη να αντλήσουν, παρά να ελπίζουν μόνο στο θαύμα. Εμπόριο λειψάνων σου λέει και ειδωλολατρία! Και με αυτόν τον «φιλάνθρωπο» τρόπο, θέλουν να στερήσουν ακόμη και αυτή την ελπίδα, από εκείνους που διψασμένοι την περιμένουν σαν βροχή από τον ουρανό! Τη βάσιμη ή την αβάσιμη ελπίδα, καμία σημασία δεν έχει για την ψυχολογία των ασθενών, που τίποτα άλλο δεν έχουν, από αυτήν την ελπίδα. Που την πιστεύουν. Επειδή θέλουν να την πιστεύουν. Γιατί την έχουν ανάγκη. Ποιος είναι αυτός και με ποιο δικαίωμα θα ειρωνευτεί και θα απαξιώσει αυτήν την πίστη; Όταν μάλιστα, όλοι οι άλλοι ανέχονται την δική του αθεϊα; Πόσο πιο μίζερος και απάνθρωπος μπορεί να γίνει κανείς, με το κεντρί της αθείστικης αθλιολογίας στη γλώσσα, ώστε να ζητά από έναν ετοιμοθάνατο να πάψει να έχει ελπίδα, απαξιώνοντας αυτό, που είναι η ελπίδα του; Έστω και μια, κατ΄αυτόν, ψεύτικη, για να κάνω και το συνήγορο του Φίδη.

Ήρθε λέει η Αγία Βαρβάρα με τιμές αρχηγού κράτους, όπως και το Άγιο Φως! Και αυτό, φυσικά, δεν ήταν σωστό για κάποιους! Εδώ, συμπλέουν ο Φίδης με τον Άδωνη. Έπρεπε, λοιπόν, η Αγία, να μπει από την πίσω πόρτα σαν πλύστρα, για να μην μας πουν και καθυστερημένους οι «προχώ» δυτικοί πηδηχτές μας και ενοχληθούν οι αλλόδοξοι «φιλοξενούμενοι» μας! Τι και αν η Αγία, έπειτα από μια χιλιετία, επέστρεψε για λίγες ημέρες, στην Ελλάδα; Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους παραμορφωμένους, που τους έβαλε ο λαός στην κυβέρνηση, μόνο και μόνο, επειδή ήθελε να διώξει τους άλλους!! Τους ενοχλούν οι «φανφάρες» γα την Αγία, αλλά οι αποδόσεις τιμών και συνοδειών στον κάθε τυχάρπαστο, είναι επιθυμητές! Μήπως κατά βάθος θέλουν να προσκυνάμε τα εν ζωή δικά τους λείψανα;; Μήπως, ο Λένιν και ο Στάλιν δεν ήταν τεχνητώς μουμιοποιημένα λείψανα, που τα προσκυνούσαν ευλαβικά όλοι; Αυτή την άθεη πολιτική θρησκεία, διότι θρησκεία είναι, με το δικό της «Δόγμα», την «Ιερά μαρξιστική γραφή», με «αγίους» και με «μάρτυρες», ποτέ μου δεν την κατάλαβα! Τα λείψανα της Αγίας τους μάραναν;;

Γιατί, μπορεί κάποιοι να θέλουν να εξαφανίσουν την θρησκευτική πίστη των ανθρώπων (το δίδαγμα της ΕΣΣΔ δεν έφτασε φαίνεται στα αυτιά τους), αλλά θα πρέπει να μας πουν και τι είναι αυτό με το οποίο σκοπεύουν να την αντικαταστήσουν. Μήπως με την ανθρώπινη αυθεντία και την ακεραιότητα τους; Εδώ γελάμε!! Με αυτούς που κουβαλούν πάνω τους δέκα τόνους εγωισμού και άλλους τόσους τόνους λαμογιάς και αναξιοπιστίας; Μήπως με εκείνους, που πάνω στο δέρμα τους εναλλάσονται πολλά διαφορετικά πρόσωπα και που το βράδυ έχουν ξεχάσει, αυτά που υποσχέθηκαν το πρωί; Ή με αυτούς, που αφού τρώνε τον αγλέουρα όλη τη μέρα, αποβάλλουν το βράδυ στην τουαλέτα το υπόλοιπο της ανθρώπινης λαιμαργίας, που δεν θα μπορέσουν τελικά να πάρουν μαζί τους στα δύο μέτρα τάφο; Τον τάφο, που είναι και ο μόνος που σίγουρα τους ανήκει, ανεξάρτητα της πολιτικής τοποθέτησης τους. Εκτός και αν ταφούν στο Γ΄ Νεκροταφείο, οπότε θα τους κάνουν «έξωση» στα τρία χρόνια και ούτε τάφο δεν θα έχουν, όπως οι λοιποί κοινοί θνητοί!

Ο λαός σας ψήφισε για να λύσετε τα οικονομικά και εθνικά του προβλήματα και όχι για να τον περιπλέξετε στις δίνες των ιδεοληπτικών σας εμμονών. Δεν σας ψήφισε, ούτε για πνευματικούς, ούτε για θρησκευτικούς αναμορφωτές. Ασχοληθείτε με τα μνημόνια και με την πολιτική εξυγίανση –διότι πολύ το καθυστερείτε-και αφήστε τον Θεό, τους Αγίους και τις Αγίες στην Εκκλησία και σε όσους, είτε καλώς, είτε κακώς, τους πιστεύουν. Να μας πουν, λοιπόν, αν η Ελλάδα έγινε ένα άθεο κράτος και αν έχουν πάψει να ισχύουν η ανεξιθρησκεία και ο σεβασμός στα ήθη και τα έθιμα του κυρίαρχου λαού, για τον οποίον όλοι κόπτονται! Η κυβέρνηση, που πολλοί την υποστήριξαν, να το έχουν ορισμένοι καλά στο νου τους που φροντίζουν μεν για τζαμιά, αλλά από την άλλη εξουθενώνουν την πίστη του λαού, ασκώντας του αφ΄υψηλού κριτική, πως δεν έχει πάρει «λευκή επιταγή». Μπορεί να εξανεμιστεί στο τσάκα-τσάκα και να επιστρέψει εκεί που ήταν, στο 4%. Αυτό να το θυμούνται, γιατί και η υπομονή έχει τα όρια της. »Xούς εί και εις χούν απελεύσει και διαλυθήσεται…» και «προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε της πτώσεως υπερηφάνεια»
http://peritexnisologos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_13.html#more