Δεν είναι ανιστόρητος ο Ζακ Ρονκ ... ανιστόρητοι είναι οι δικοί μας οσφυοκάμπτες , Καπράλος και Κούβελος !

Η παμπόνηρη νυφίτσα , ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Ζακ Ρογκ, μιλώντας στην χθεσινοβραδινή έναρξη της Ολυμπιάδας του Λονδίνου, είπε ότι "οι Ολυμπιακοί Αγώνες γύρισαν σπίτι τους" ... όμως και ο πιο άσχετος γνωρίζει πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα .


Το θέμα όμως δεν είναι αυτό .
Το θέμα είναι γιατί οι υπερευαίσθητοι Έλληνες αντιρατσιστές που απέβαλλαν την Βούλα , τα μέλη δηλαδή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και ειδικότερα οι Καπράλος και Κούβελος , δεν αντέδρασαν .
Θεώρησαν ανάξια λόγου την φράση που άκουσαν μερικά δισεκατομμύρια άνθρωποι ;
Θεώρησαν πως οι αγώνες αυτοί δεν είναι Ολυμπιακοί Αγώνες αλλά κάτι άλλο ;
Ή τελικά είναι ανιστόρητοι και άρα ανίκανοι να υπηρετήσουν το θεσμικό τους ρόλο ;

Το ιστολόγιο ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** έχει την πεποίθηση πως οι αγώνες αυτοί δεναντιπροσωπεύουν το αθλητικό ιδεώδες του Ολυμπισμού ούτε κατά το ελάχιστο . Όμως όταν γίνεται αναφορά στην γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων , αυτή η αναφορά πρέπει να είναι σαφής και δίχως ικμάδα αμφισβήτησης από κανέναν ανιστόρητο .

Θα πρέπει να γνωρίζει ο πολύς νυφιτσοΖακ Ρογκ πως δεν πρόκειτε για αγώνεςπισωγλέντηδων , οι οποίοι πράγματι έλκουν την καταγωγή τους στην Μ. Βρετανία και στην εβραϊκή του ράτσα .

Κατά τα άλλα από μας η ευχή είναι μία : άντε γαμηθεείτε ρε ρεμάλια όλοι σας ... άντε γαμηθείτε ...

http://originalmakedon.blogspot.gr

Στα χνάρια του Αδόλφου η Ρεπούση ! Μια κυρία των 1629 ψήφων κυβερνά τη χώρα;

Ο υποχρεωτικός εκκλησιασμός δεν έχει καμία θέση στο σύγχρονο ελληνικό- ευρωπαϊκό σχολείο, έλεγε σε συνεργάτες της στη Βουλή η υπεύθυνη για θέματα Παιδείας της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, η οποία προωθεί, όπως αποκάλυψε, πρόταση, για την κατάργησή του.
Για όσους δεν γνωρίζουν, να πούμε ότι ο πρώτος ηγέτης σε Ευρωπαϊκή χώρα που κατήργησε τον (Χριστιανικό) εκκλησιασμό στα σχολεία ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ, το 1937.
Το περίεργο θα ήταν η κυρία Ρεπούση να μην ακολουθούσε τα χνάρια του φύρερ, αφού ήδη έχει δώσει δείγματα γραφής με την ευθυγράμμιση της στην υπεράσπιση του Κεμάλ και την άρνηση των γενοκτονιών των Γηγενών πληθυσμών της Ασίας. οι Γερμανοί ήταν οι αρχιτέκτονες αυτής της γενοκτονίας και της συγκάλυψης της, που το ολοκαύτωμα απετέλεσε την φυσική συνέχεια. “Ποιός θυμάται τους Αρμένιους”, ήταν το επιχείρημα του Αδόλφου όταν αποφάσισε την “τελική λύση”. “Οι Έλληνες συνωστίζοντο στην προκυμαία” έγραψε η κυρία Ρεπούση ως συνέχεια μίας ορχήστρας μισάνθρωπου σκοπού.
Με δεδομένο ότι η ΔΗΜΑΡ συγκυβερνά, η πρόταση της κυρίας Ρεπούση φαίνεται ότι συζητήθηκε και εγκρίθηκε και μόλις διατυπωθεί πλήρως, εάν δεν φέρει αντίρρηση η ΝΔ ή το ΠαΣοΚ, θα κατατεθεί στη Βουλή.
Το θέμα είναι ποιες άλλες προτάσεις έχει ετοιμάσει η κυρία Ρεπούση για τα θέματα Παιδείας και ποιες απ΄ αυτές έχουν την έγκριση και της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ, αλλά και του αρμόδιου υπουργού κ. Κ. Αρβανιτόπουλου.
Εκείνο που πρωτίστως ενδιαφέρει την κυρία Ρεπούση (πέραν της κατάργησης του υποχρεωτικού εκκλησιασμού των μαθητών) είναι η αναμόρφωσή του νόμου – πλαίσιου περί Παιδείας (τον νόμο που έφερε στη Βουλή η Άννα Διαμαντοπούλου), ώστε, όπως λέει, «με κάποιες αλλαγές να μπορεί να εφαρμοστεί», αφού έως σήμερα παραμένει απλώς νόμος.

Με πληροφορίες από το makeleio.gr

http://olympia.gr



Η Μαρία Ρεπούση συγγράφει το κατάπτυστο βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού και για να αποσυρθεί από τη …δεξιά …πατριωτική κυβέρνηση χρειάστηκαν τα χίλια μύρια όσα.

Η Μαρία Ρεπούση πάρα ταύτα, με τον αριθμό ρεκόρ σε σταυρούς (1629) γίνεται μια από τους τριακόσιους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Η Μαρία Ρεπούση τα βάζει με τον εκκλησιασμό.

Η Μαρία Ρεπούση παρά τα όσα ακούει από όλο το διαδίκτυο, ετοιμάζεται να χτυπήσει και την πρωινή προσευχή αλλά με πέπλο το “υποχρεωτικό” του πράγματος.

Αντίδραση; Καμία. Ούτε φυσικά από τη ΔΗΜΑΡ αλλά ούτε κι από κάτι γομάρ που δεν καταλαβαίνουν τίποτε.

Μα όλοι υπόδουλοι της Ρεπούση; Μια κυρία των μερικών εκατοντάδων ψήφων κυβερνά τη χώρα;
Πότε θα καταλάβουμε ότι ο εχθρός δεν είναι προ των πυλών αλλά ΕΝΤΟΣ;

Που θα πάει όμως Μαρία, ρόδα είναι και γυρίζει. Και όταν οι δοκιμασίες σε φέρουν από κάτω κάποια στιγμή όπως όλους τους ανθρώπους, εκεί να δεις πόσα προσευχές θα κάνεις!

Αλλά όπως είχε γράψει και κάποιος εδώ μέσα προ καιρού Ρε-που-σε βρήκαμε Ρεπούση!



freepen.gr


filologos10.wordpress.com


http://troktiko.eu

Τελείωσε το παραμύθι πως ο γΑΠ είναι ένας καλοκάγαθος ηλίθιος! Γνώριζε και είχε πλήρη συνείδηση όταν ξεπουλούσε την πατρίδα!

Από το "press-gr"



Αντιπαράθεση ξέσπασε μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του πρώην μονίμου εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ύστερα από τις δηλώσεις του δεύτερου στους κυριακάτικους «Times» της Ν. Υόρκης, που υποστήριζε ότι το ΔΝΤ γνώριζε εξαρχής ότι «το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει».
Στις δηλώσεις του κ. Ρουμελιώτη αναφέρθηκαν συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, ύστερα από...
μια περίοδο «υπομονής και αυτοσυγκράτησης», ενώ έκαναν και λόγο για «ποταμό μνήμης που ρέει με κάθε τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη».
Στον πρώην μόνιμο εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ καταλογίζεται εμμέσως ότι όσα είπε, τα είπε αφού έφυγε από τη θέση του και τοποθετήθηκε στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, σε επιχείρηση με την οποία ο κ. Παπανδρέου είχε ανοιχτή κόντρα όσο ήταν πρωθυπουργός.
Του καταλόγισαν, επίσης, ότι δεν ενημέρωσε κανέναν σχετικά και ούτε, όταν διαπίστωσε να γίνεται η σχετική συζήτηση στο Ταμείο, έθεσε το θέμα για να πάρει απαντήσεις από τους αρμοδίους και στη συνέχεια να ενημερώσει, ως όφειλε την κυβέρνηση της χώρας του.
Έθεταν ένα ακόμα ερώτημα, γιατί ο κ. Ρουμελιώτης, εφόσον διαπίστωσε ότι το πρόγραμμα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού, δεν παραιτήθηκε από τη θέση του.
Στα σχόλιά τους, οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, αναφερόμενοι στην τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη στον ιδιωτικό τομέα και σε συγκεκριμένη τράπεζα, ανέφεραν ότι ο καθένας μπορεί να βγάζει το ψωμί του όπως θέλει, αλλά όλοι μπορούμε να βγάζουμε τα συμπεράσματά μας.
Επίσης, θεωρούσαν ότι η τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη, όπως και πολλών άλλων, ισοπεδώνει τα βήματα προόδου που έκανε η χώρα και τις θυσίες των Ελλήνων. Και όλα αυτά υπονομεύουν τη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας και δίνουν επιχειρήματα είτε σε όσους θεωρούν ότι χρειάζονται ακόμα σκληρότερα μέτρα είτε σε όσους θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρώ.
Ο κ. Ρουμελιώτης αναφέρθηκε στο θέμα με γραπτή του δήλωση, χωρίς να απαντάει στα συγκεκριμένα ερωτήματα, αλλά θέτοντας με τη σειρά του τα δικά του, ζητώντας να ερωτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, αν γνώριζε τις απόψεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα.
Επίσης, ζητεί από τον κ. Παπανδρέου να διευκρινίσει: 1) Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν, 2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και 3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο κ. Ρουμελιώτης υποστηρίζει ότι ο ίδιος ενημέρωσε τον κ. Παπανδρέου για τα τρία αυτά θέματα και επιφυλάσσεται να δώσει στη δημοσιότητα και άλλα στοιχεία, όπως αναφέρει.

Δείτε ρεσιτάλ υποκρισίας:

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

ΧΥΤΥ ΣΕΡΡΩΝ - Το κουβάρι ξετυλίγεται !

Οργασμός εξελίξεων για το ζήτημα του "χυτυ" του αρχιερέα του ψεύδους φωτιάδη !
Όπως διαπίστωσαν οι άνθρωποι του περιβαλλοντικού συλλόγου (από απαντητικά δημόσια έγγραφα) , η ευρωπαική επιτροπή περιβάλλοντος δεν γνωρίζει ότι υπάρχει η απόφαση του ΣτΕ του 2005 η οποία ουσιαστικά ακυρώνει τους περιβαλλοντικούς όρους για την δημιουργία χυτα .
Ο αρχιερέας του ψεύδους του νομού μας , Στέφανος Φωτιάδης ,σε έγγραφο το οποίο είναι στην κατοχή του συλλόγου μας , ζητάει από την ευρωπαική επιτροπή τροποποίηση του έργου χωρίς να
καταφέρνει όμως να πάρει την έγκρισή της .
Έτσι λοιπόν χωρίς να ενημερώσει την ευρωπαική επιτροπή για την απόφαση 2954/2005 του ΣτΕ προχώρησε στην υλοποίηση του χυτα για τον οποίο όπως προείπαμε είχε ακυρώσει το ΣτΕ.
Σαν καλός σαλτιμπάγκος που είναι , έχει πάρει σβάρνα τα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια παραπληροφορώντας τον Σερραικό λαό , πότε λέγοντας ότι δεν βρέθηκε νερό , πότε λέγοντας ότι τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι ή μήπως δεν θυμόμαστε
εκείνο το αστείο σποτάκι που έλεγε ότι "ο χυτυ είναι πραγματικότητα
κι όλοι λέμε ναι στο χυτυ".
Ο περιβαλλοντικός σύλλογος έπραξε τα αυτονόητα.
Αφού επικοινώνησε με την ευρωπαική επιτροπή κι αφού έμαθε τα βήματα που πρέπει να γίνουν από πρώτο χέρι , κατάρτισε ογκώδη φάκελο τον οποίο κι έστειλε , κι αφού εξεταστεί πρώτα αυτός μετά θα ανέβει και τετραμελής επιτροπή η οποία θα επισκεφτεί τους
αρμόδιους στης Βρυξέλλες .
Μέσα από εδώ ο περιβαλλοντικός σύλλογος του χωριού θέλει να ευχαριστήσει όλους αυτούς τους κατοίκους απ τα δυό χωριά Παλαιοκάστρου και Μελενιτσίου που απ το υστέρημα τους
βοηθούν οικονομικά προκειμένου να πραγματοποιηθεί το ταξίδι στις Βρυξέλλες.
Όσον αφορά τον δήμαρχο Ηράκλειας Κοτσακιαχίδη ....... ναι αυτόν λέμε που μας έλεγε ότι εαν γίνει χυτα πρώτος θα μπω φυλακή κι ότι θα το κάνει Κερατέα κι άλλα τραγελαφικά όπως 50000 ευρώ για τον αγώνα τον κατοίκων...........τι να πρωτοπεί κανείς.
Ξεβράκωτος κι αυτός αφού τίποτε απ τα παραπάνω δεν ισχύει κι ας υπογράφει πάντα αρνητικά στο circo esans του οποίου είναι αντιπρόεδρος , τα πρώτα απορριμματοφόρα του δήμου του ήταν .
Του ζητήθηκε να ενισχύσει οικονομικά (απ τα 50 χιλιάρικα) με ένα ποσό 2000 ευρώ και η απάντησή του ήταν πως καλύπτει τα έξοδα του δικηγόρου του συλλόγου (περίπου 400 ευρώ) κι ότι δεν χρηματοδοτεί ταξίδια αναψυχής (προφανώς το μπερδεύει με το ταξίδι που έκανε αυτός).
Να σαι καλά Κε δήμαρχε , κάποτε δήλωσες πως 3 άτομα αντιδρούν για το έργο .
Μάθε λοιπόν πως το ποσό μαζεύτηκε και να ξέρεις πως δεν μαζεύτηκε από 3 άτομα .
Καλύτερα να αναθεωρήσεις και να λες τώρα πια πως έμεινες εσύ κι άλλοι δύο που θέλετε το έργο .
Αγαπητοί μας φίλοι , κάτοικοι του Παλαιοκάστρου , κάτοικοι Μελενικιτσίου , η τελική μας δικαίωση είναι κοντά .
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΓΗΣΕΙ ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ .

Τεμέτερον ο άνθρωπον - τη Χαρίτονως ο αδελφόν

Δαμιανίδης Γιαννάκης

Ο κυρ-Γιάννης γεννήθηκε στο Παλαιόκαστρο Σερρώντο 1933. Οι γονείς του πρόσφυγες από τον πόντο. Ο πατέρας του ήταν από το χωριό Τσαπίκ της περιοχής του Κάρς και η μητέρα του από το χωριό Κιμίς Μετέν.Από το ίδιο χωριό απ΄την πατρίδα ήταν και υπόλοιποι Πόντιοι του Παλαιόκαστρου, έτσι μεγάλωσε με ατμόσφαιρα καθαρά παραδοσιακή ποντιακή, με όλα τα ήθη και έθιμα που έφεραν οι δικοί του, όταν πήραν το δρόμο της προσφυγιάς. 

Από νεαρή ηλικία διακρίθηκε για την έφεση του σε πάσης φύσεως κατασκευές. 
Στα παιδικά του χρόνια έφτιαχνε τα παιχνίδια για να παίζει με τους φίλους του. Τις πρώτες ύλες για αυτά τις έβρισκε στις αποθήκες του αεροδρομίου που βρισκόταν στο χωριό του και άφησαν μετά την κατοχή, οι Γερμανοί όταν έφυγαν από την Ελλάδα. Οι βόμβες τους έγιναν, καροτσάκια, ρόδες, καλούπια για βιολιά και διάφορα άλλα χρηστικά αντικείμενα. Μεγάλο του πάθος ήταν οι μηχανές και επιθυμούσε διακαώς να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. Τα δύσκολα χρόνια που μεγάλωσε (κατοχή-εμφύλιος) δεν του επέτρεψαν να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.

Παρακολούθησε μαθήματα ξυλουργικής τέχνης για 3 μήνες σε ένα πρόγραμμα του σχεδίου Μάρσαλ. Τότε ανέπτυξε εργαλεία που άφησαν άφωνο τον αρχιμάστορα του προγράμματος. Μετά άρχισε να εργάζεται σαν ξυλουργός-κουφωματάς, σαν κτίστης, ενώ το μόνο που δεν του άρεσε ήταν η γεωργία. 

Σε ηλικία 17 ετών ο γαμπρός του τον σύστησε σε ένα μηχανικό αυτοκινήτων σε στρατιωτικό συνεργείο για να μάθει την δουλειά. Αυτός επειδή δεν μπορούσε να τον πάρει  έφερνε αντιρρήσεις και ο γαμπρός για να τον παινέψει είπε στον μηχανικό "είναι τόσο καλός που μέχρι και βιολί μπορεί να σου κάνει!". Τότε ο μηχανικός θεωρώντας πως είναι αδύνατον ένα παιδί 17 ετών από το πουθενά, να κατασκευάσει ένα βιολί, είπε: "Ε άμα μου κάνει ένα βιολί τότε θα τον πάρω στην δουλειά".
Ο κυρ-Γιάννης έφυγε κατ' ευθείαν πήγε έφτιαξε καλούπια από χοντρή λαμαρίνα που είχε πάρει από γερμανική βόμβα και ξεκίνησε να βράζει τα ξύλα για να κάνει το ηχείο του βιολιού. Μετά από ένα μήνα το βιολί ήταν έτοιμο και ο μηχανικός έμεινε με το στόμα ανοικτό. Έτσι του έδωσε στρατιωτικές φόρμες και ξεκίνησε. Περίπου ένα μήνα δούλεψε εκεί κρυφά, όμως κάποιος το είπε σε ένα Λοχαγό. Αμέσως σήμανε  αναφορά της ομάδας. (παρουσίες)

Το καλούπι για το βιολί.

Με το βιολί που κατασκεύασε.1950

Όπως μας περιγράφει, εκείνη την ώρα τρόμαξε πολύ, άλλα σκέφθηκε, "ότι και να μου κάνουν τώρα δεν θα πώ ποιος με έβαλε εδώ". Μετά τις επίμονες ερωτήσεις, χωρίς να δώσει απάντηση, έφαγε μία γροθιά στο στομάχι και του είπαν “εξαφανίσου από εδώ». Ευτυχώς για αυτόν απλά τον έδιωξαν.

Την πρώτη ή μάλλον τις πρώτες λύρες τις έφτιαξε το 1951, όπως μας λέει, κάπου δούλευε σε ένα σπίτι και εκεί είχαν ένα κορμό από δαμασκηνιά (κοκκίμελο). Αυτό είναι καλό για λύρες είπε και κατασκεύασε τρείς. 

Το 1952 γοητευμένος από το ακορντεόν πλήρωσε 2500 δρχ (αμύθητο ποσό για την εποχή εκείνη) για να αγοράσει ένα. 

Ακορντεόν οδηγώντας το ποδήλατο.

Το 1954 κατά την διάρκεια της θητείας του στο στρατό ενώ φυλούσε σκοπιά σκάλιζε μία λύρα, με μοναδικό εργαλείο ένα σουγιά! Αφοσιωμένος στην κατασκευή του τον πλησίασε ένας ανθυπολοχαγός και τον ακινητοποίησε! Για καλή του τύχη ο αξιωματικός ήταν κρητικός και του άρεσε η λύρα και έτσι την γλύτωσε. 

4-7-1956

Η στρατιωτική θητεία του συνέπεσε με τον μεγάλο σεισμό στα Ιόνια νησιά, έτσι με απόσπαση από την μονάδα του βρέθηκε στην Ζάκυνθο να κατασκευάζει στέγες με κεραμίδια για τα δημόσια σχολεία και τις εκκλησίες.  Ήταν τέτοια η προσφορά της εργασίας του που ενώ είχε απολυθεί δεν τον στέλναν στην μονάδα του για απόλυση, και μόνο όταν από εκεί έστειλαν σήμα ότι έπρεπε να φύγει, τον έστειλαν πίσω και απολύθηκε.

Ζάκυνθος.Επάνω στη στέγη

Το 1958 παντρεύτηκε και το 1959 απέκτησε μία κόρη. Μαζί με την οικογένεια του πλέον πήγε στη Θεσσαλονίκη. Πρώτη του κατοικία στην Πολίχνη. Εκεί αναλάμβανε οικοδομικές κατασκευές από τα θεμέλια. Αργότερα έμεινε στην Ηλιούπολη, μετά αφού έφτιαξε ένα σπίτι με τον συνέταιρο του στην Πολίχνη, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού τους έδωσε μερικά χρήματα και το διπλανό οικόπεδο. Ο συνέταιρος του ήταν ελεύθερος και το άφησε στον κυρ-Γιάννη για να βάλει την οικογένεια μέσα στο σπίτι που έκαναν εκεί. Τα χρόνια δύσκολα, μεγάλη φτώχεια, δούλευαν για επιβίωση. Τότε ξεκίνησε το ρεύμα της μετανάστευσης στην Γερμανία. Ο κυρ-Γιάννης δεν το πολυσκέφτηκε, με πολύ προσπάθεια κατάφερε να βγάλει διαβατήριο και ξεκίνησε με το θρυλικό πλοίο “Κολοκοτρώνης» από τον Πειραιά για Ιταλία, μετά στο τρένο για την Γερμανία.

Γερμανία 1967

Πήγε με ειδικότητα κτίστη με την οποία εργάστηκε στην αρχή. Στους χώρους της οικοδομής έβλεπε τους πλακάδες με τις άσπρες φόρμες τους (στην Γερμανία του 1963 το κάθε συνεργείο της οικοδομής φορούσε ίδιο χρώμα φόρμες!) και πολύ τον γοήτευσε η τέχνη τους. Ένας κουμπάρος του εργαζόταν σαν πλακάς και τον σύστησε σαν μάστορα. Όταν εμφανίστηκε την πρώτη μέρα στην οικοδομή έβγαλε το μυστρί που είχε για το κτίσιμο και οι Γερμανοί συνάδελφοι του ξέσπασαν σε ακράτητα γέλια. Του έδωσαν αυτοί κάποια εργαλεία και ξεκίνησε. Βέβαιο δεν ήταν τόσο απλό όσο φαινόταν. Το μεσημέρι όλοι σχόλασαν, μόνο ένας συνέχιζε να δουλεύει….

Ήρθε το αφεντικό βλέπει τον κυρ-Γιάννη να στέκεται μπροστά στο  1 τετρ.μέτρο πλακάκια που είχε περάσει όλη την μέρα, “μπράβο” του λέει, “τι άλλο έκανες σήμερα;”

“Αυτό” του απαντάει ο κυρ-Γιάννης και δείχνει το 1 μέτρο!

Όπως διηγείται ο ίδιος του λέει το αφεντικό “Νάϊν, δεν μπορώ να σε πληρώνω για να κάνεις 1 μέτρο την ημέρα”. 

“Είναι σωστά τοποθετημένα αυτά;”  

“Ναι, αλλά είναι λίγα, αύριο μην έρθεις στην δουλειά”

“Άσε με να δουλέψω και μην με πληρώνεις” του αντιπροτείνει ο κυρ-Γιάννης και έτσι το δέχτηκε. Σε μία εβδομάδα μέσα είχε περάσει σε παραγωγή τους παλαιότερους τεχνίτες του συνεργείου. 

Οι κόπτες πλακιδίων που είχαν τότε ήθελαν λάδωμα κάθε μέρα για να δουλεύουν επειδή ήταν συρόμενοι. Σε συζήτηση με ένα συνάδελφο Γερμανό του λέει “θα φτιάξω κόφτη που δεν θα χρειάζεται λάδωμα κάθε μέρα». –“Αποκλείεται” η απάντηση.
Μετά από μερικές μέρες του παρουσιάζει μία κατασκευή, που το σώμα που έχει το  διαμάντι χάραξης είχε ρουλεμάν και γλιστρούσε χωρίς λάδωμα και με φινίρισμα εργοστασιακής αισθητικής. Ο συνάδελφος του δεν μπορούσε να το χωνέψει και του είπε “Γιόχαν,  αποκλείεται να το έκανες εσύ αυτό”. Κατασκευή που συνέχισε να εξελίσσει μέχρι τις μέρες μας καλύπτοντας τις απαιτήσεις από τις αλλαγές στον τομέα των πλακιδίων.

Επί τω έργω

Πρέπει να αναφέρουμε βέβαια ότι εκεί δεν ήταν ούτε τότε, “παίρνω ένα μυστρί και είμαι μάστορας”, υπήρχαν προδιαγραφές, σχέδιο, έλεγχος, δεν μπορούσες να δουλέψεις έτσι απλά. 

Κατά την δεκατριάχρονη παραμονή του στην Γερμανία απέκτησε και δύο γιούς. Έτσι το 1975 μια και ποτέ δεν σταμάτησε να σκέφτεται την επιστροφή στην πατρίδα, μάζεψε την οικογένεια του και επέστρεψε. Εργάστηκε σαν ταξιτζής για πολύ λίγο, μια και τα πλακάκια ήταν πολυτέλεια για την Ελλάδα της εποχής.
Ξεκινώντας μετά σιγά-σιγά με τα πλακάκια αντιμετώπισε πολλές αντιρρήσεις αφού φάνταζε σαν εξωγήινος για την δουλειά που έκανε και τα υλικά που χρησιμοποιούσε. Μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως είναι ένας, (αν όχι ο μόνος) από δύο-τρείς τεχνίτες πανελλαδικά που τοποθετούσαν πλακίδια με αρμό από το 1976, τεχνική που επικράτησε και εδώ μετά το 1992. 

Όλα αυτά τα χρόνια βέβαια ποτέ δεν σταμάτησε να σκέφτεται τους “κεμεντζέδες”. “Άντε ρε Γιάννη, πότε θα κάνεις καμιά λύρα;” τον προέτρεπαν οι φίλοι του. “Όταν θα βγω στην σύνταξη” απαντούσε αυτός, αφού πάντα πνιγόταν από τις κλεισμένες δουλειές που είχε. 

Έτσι αφού βγήκε στην σύνταξη, έκανε την υπόσχεση του πράξη και ξεκίνησε να κάνει μία λύρα μετά από 40 χρόνια! 

Όπως λέει ο ίδιος παιδεύτηκε πάρα πολύ, του φάνηκε βουνό, αλλά δεν το παράτησε. Άλλωστε για την επιμονή του, ας μην ξεχνάμε ότι σαν οικονομικός μετανάστης, πρότεινε να εργαστεί χωρίς να πληρώνεται!

Σήμερα

Μία από τις λύρες του κυρ Γιάννη

Σήμερα οι λύρες που φτιάχνει ο κυρ-Γιάννης για τους φίλους του βρίσκονται σε Αυστραλία, ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία ακόμη και στην Τουρκία αποσπώντας τα καλύτερα σχόλια για την ηχητική τους απόδοση άλλα και για την αισθητική τους από γνωστούς καλλιτέχνες του χώρου. Χρησιμοποιεί τα παραδοσιακά ξύλα όπως δαμασκηνιά, μουριά, ακακία, καρυδιά, αλλά και παλίσανδρο, ινδικό, μαόνι κλπ. 

Η πατέντα με μηχανικά κλειδιά που εφαρμόζει στις λύρες του καθιστούν το κούρδισμα με ακρίβεια εύκολη υπόθεση, ενώ δεν ξεκουρδίζονται σύντομα. 

"Για να δούμε πώς θα παίζει αυτή..."

Αντικαθιστά σε παλιές λύρες με ξύλινα κλειδιά βάζοντας νέα μηχανικά κλειδιά, τα δοξάρια με βίδα που τεντώνουν την αλογότριχα ανάλογα με την ανάγκη του κάθε λυράρη, βάζει κάψες ανάλογα με την κάθε λύρα ξεχωριστά και γενικά οι λύσεις που δίνει σε οποιοδήποτε πρόβλημα ενός οργάνου είναι ανώτερης ποιότητας, όπως ήταν πάντα τα έργα του. Γνωρίζει να παίζει λίγο, παρόλα αυτά το αυτί του “πιάνει” τα πάντα και το χέρι του δίνει πάντα την λύση.  

Παρά τα 79 χρόνια του, κάθε μέρα ανακαλύπτει κάτι νέο στην μεθοδολογία κατασκευής, στην χρήση των εργαλείων. Όταν ασχολείται με την αγαπημένη του ασχολία, νοιώθει γεμάτος ενέργεια και προσπαθεί να τελειώσει την κάθε λύρα που κάνει για να ακούσει “πως θα παίζει αυτή!”. Ενώ όπως μας δηλώνει  συγκινείται και χαίρετε πολύ όταν έρχονται νέα παιδιά που ασχολούνται με την λύρα.

Όπως λέει ο ίδιος “έπρεπε να ξεκινήσω τουλάχιστον 20 χρόνια νωρίτερα….” 

Και να συνεχίσεις για άλλα 20 χρόνια θα πούμε εμείς…..

Τις πληροφορίες του παραπάνω άρθρου μας τις έδωσε ο ίδιος σε αφηγήσεις που κατά καιρούς είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και οι οποίες άνετα θα γέμιζαν ένα βιβλίο με πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο. 

Όποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει με τον Κυρ-Γιάννη μπορεί να στείλει e-mail στην διεύθυνση  pontiakilyrablog@gmail.com.


http://pontiakilyra.blogspot.gr/2012/04/blog-post_28.html

Γέροντας Παΐσιος: Ὅταν ὅμως δεῖτε συμφορὲς στὴν Ἑλλάδα, τὸ κράτος νὰ βγάζη παλαβοὺς νόμους καὶ νὰ ὑπάρχη γενικὴ ἀστάθεια, μὴ φοβηθῆτε, θὰ βοηθήση ὁ Θεός.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ νεοκυκλοφορηθέν βιβλίο "Λόγοι Γέροντος Παϊσίου, Περὶ προσευχῆς" -Γέροντα θὰ γίνη πόλεμος; -Ἐσεῖς κάνετε προσευχή; Ἐγὼ ἔχω ἀπὸ τὴν ἄνοιξη μέχρι τὸ φθινόπωρο ποὺ κάνω ἐπιστράτευση προσευχῆς -ἀθόρυβα-, γιὰ νὰ μᾶς λυπηθῆ ὁ Θεός, νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐπιστράτευση καὶ τὸν πόλεμο. Εἶχα πληροφορία: "Κάνετε πολλὴ προσευχή, γιὰ νὰ ἐμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι, διότι τὴν Κυριακὴ 16 Ὀκτωβρίου, ἔχουν σκοπὸ νὰ μᾶς χτυπήσουν" (εἰπώθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 1983. Ἡ πληροφορία δὲν ἦταν ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή).
Δόξα τῷ Θεῶ, μέχρι στιγμῆς μᾶς φύλαξε ἡ Παναγία, ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μᾶς προστατεύσει καὶ στὴ συνέχεια. -Γέροντα, τώρα ποῦ πέρασε ἀπὸ ἐδῶ ὁ κίνδυνος, θὰ συνεχίσουμε νὰ προσευχώμαστε γι' αὐτὸ τὸ θέμα; - Μήπως ὑπάρχει τόπος χωρὶς πόλεμο; Τί θὰ πῆ "ἐδῶ" καὶ "ἐκεῖ"; Καὶ ἐκεῖ ποὺ τώρα ἔχουν πόλεμο ἀδελφοί μας εἶναι. Ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα δὲν εἴμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι; Μοιράστηκε ὅμως ἡ οἰκογένειά μας, ἄλλοι εἶναι ἐδῶ, ἄλλοι ἐκεῖ. Μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους εἴμαστε ἀδελφοὶ καὶ κατὰ σάρκα καὶ κατὰ πνεῦμα, ἐνῶ μὲ τοὺς ἄλλους εἴμαστε ἀδελφοὶ μόνον κατὰ σάρκα. Ἑπομένως, γιὰ ἕναν λόγο παραπᾶν, πρέπει νὰ προσευχόμαστε μὲ περισσότερο πόνο γι' αὐτούς, γιατί αὐτοὶ εἶναι πιὸ ταλαίπωροι. -Γέροντα, αὐτὸ τὸ διάστημα ποὺ τὰ πράγματα εἶναι δύσκολα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, κάνω πολὺ κομποσχοίνι, ἀλλὰ σκέφτομαι καὶ ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας δὲν κρέμεται ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι μου. -Δὲν εἶναι ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Ἑλλάδας κρεμάστηκε ἀπὸ τὸ κομποσχοίνι σου, ἀλλὰ τὸ νὰ σκέφτεσαι συνέχεια τὴν δυσκολία ποὺ περνάει ἡ Ἑλλάδα σημαίνει ὅτι πονᾶς τὴν πατρίδα καὶ ζητᾶς τὴν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ μόνος ποὺ.... μπορεῖ νὰ βοηθήσει. Νὰ προσεύχεσθε νὰ ἀναδείξη ὁ Θεὸς πνευματικοὺς ἀνθρώπους, Μακκαβαίους, γιατί ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη. Ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ πολεμήση τὸ καλὸ μὲ τὸ κακό, γιατί τὴν παρανομία τὴν ἔχουν κάνει νόμο καὶ τὴν ἁμαρτία μόδα. Ὅταν ὅμως δεῖτε συμφορὲς στὴν Ἑλλάδα, τὸ κράτος νὰ βγάζη παλαβοὺς νόμους καὶ νὰ ὑπάρχη γενικὴ ἀστάθεια, μὴ φοβηθῆτε, θὰ βοηθήση ὁ Θεός. -Ἔτσι ὅπως τὰ λέτε, Γέροντα, πρέπει νὰ τὰ ἀφήσουμε ὅλα καὶ νὰ δώσουμε τὶς δυνάμεις μας στὴν προσευχή. -Μά, χωράει συζήτηση γι' αὐτὸ τὸ πράγμα; Ὅλος ὁ κόσμος βράζει σὰν σὲ καζάνι. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ πολιτεία, ὅλα τὰ ἔθνη εἶναι ἄνω-κάτω! Καὶ τί ἐξέλιξη θὰ ἔχουμε κανεὶς δὲν τὸ ξέρει. Ὁ Θεὸς νὰ βάλει τὸ χέρι του! Πρέπει οἱ καλόγεροι νὰ κάνουν πολὺ προσευχή. Καὶ ἐπείγουσες δουλειὲς ἂν ἔχουν νὰ τὶς σταματήσουν ὅλες καὶ νὰ στραφοῦν στὴν προσευχή. Ὅσο μπορεῖτε, νὰ εὔχεσθε ταπεινὰ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ ἔδωσε πολλὰ δικαιώματα στὸν πονηρὸ καὶ ταλαιπωρεῖται. Νὰ μὴ ξεχνᾶτε ὅτι γίναμε μοναχοὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καὶ γιὰ νὰ βοηθήσουμε τὸν κόσμο μὲ τὴν προσευχή. Νὰ προσπαθήσουμε νὰ γίνουμε καλοὶ μοναχοί, νὰ κάνουμε κομποσχοίνι καὶ μετάνοιες γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν κόσμο, γιατί ὁ μοναχὸς μὲ αὐτὰ βοηθάει.

http://anti-ntp.blogspot.com

Ζουράρης για Ρεπούση…

“Όταν η Ρεπούση περιστοιχιστεί από βουλευτές της Χρυσής Αυγής στη Βουλή θα καταλάβει τι εστί συνωστισμός

http://filologos10.wordpress.com